Zadośćuczynienie dla żony i dzieci zmarłego
Zasądzone kwoty:
- żona zmarłego:
- 113 500 zł tytułem zadośćuczynienia
- 62 088 zł tytułem odszkodowania na rzecz Powódki, bezpośrednio poszkodowanej wypadkiem i żony zmarłego
- 20-letni syn zmarłego:
- 60 000 zł tytułem zadośćuczynienia dla dwudziestoletniego syna zmarłego
- 10 000 zł tytułem odszkodowania
- 18-letnia córka zmarłego
- 40 000 zł tytułem zadośćuczynienia dla osiemnastoletniej córki zmarłego
- 20 000 zł tytułem odszkodowania
- 16-letnia córka zmarłego
- 40 000 zł tytułem zadośćuczynienia dla szesnastoletniej córki zmarłego
- 20 000 zł tytułem odszkodowania
Okoliczności wydania wyroku:
Kierowca samochodu osobowego w stanie nietrzeźwości doprowadził do wypadku samochodowego, w wyniku którego mąż powódki doznał rozległych obrażeń skutkujących jego zgonem, a sama powódka doznała szeregu obrażeń. Zmarły A. P. w dniu wypadku miał czterdzieści lat, pozostawił żonę oraz trójkę dzieci.
Zgodnie z ustaleniami sądu, przed śmiercią A.P. cała rodzina mieszkała wspólnie, a jej członków łączyły dobre relacje. A.P. Po jego śmierci, jego żona przeżyła silne załamanie psychiczne, co spowodowało poddanie się przez nią leczeniu w poradni zdrowia psychicznego. Do dnia wydania wyroku przez sąd drugiej instancji nie pogodziła się ze śmiercią męża i nadal cierpiała z powodu przewlekłych zaburzeń stresowych. Po opuszczeniu szpitala, w którym była leczona w związku z odniesionymi w czasie wypadku obrażeniami, pozostawała pod ciągłą opieką dzieci, przez blisko dwa miesiące nie była zdolna do samodzielnej egzystencji. Stały uszczerbek na zdrowiu wynikający ze złamania kości łonowej i istniejących dysfunkcji barku oceniono na ok 7%.
Dwudziestoletni syn zmarłego po śmierci ojca wspierał matkę i siostry. Sam również odniósł silny uraz psychiczny w związku ze śmiercią ojca, wymagał pomocy psychologicznej. Przewlekłe zaburzenie stresowe pourazowe w ocenie sądu skutkowały u niego 5 % trwałym uszczerbkiem na zdrowiu.
Osiemnastoletnia córka zmarłego w dniu jego śmierci samotnie wychowywała ośmiomiesięczną córkę. Przed wypadkiem we wszystkim wspierali ją rodzice, a szczególnie zaangażowany w opiekę nad wnuczką był A.P. Śmierć ojca wywołała u niej naturalną żałobę. Sąd ocenił, że mimo iż występowały u niej wskazania do podjęcia psychoterapii, to jednak nie wystąpiły u niej przewlekłe zaburzenia adaptacyjne, które zakłócałyby u niej zdolność do realizowania celów życiowych.
Szesnastoletnia córka zmarłego w chwili jego śmierci uczyła się w szkole średniej. Po tragicznej śmierci ojca znacząco pogorszyły się jej wyniki w nauce. W momencie wyrokowania nadal znajdowała się w trakcie przeżywania naturalnego procesu żałoby po śmierci ojca.
Podstawą zasądzenia na rzecz powodów odszkodowania był fakt, iż przed śmiercią ich ojciec wspierał ich finansowo.
Sąd przyznając powodom kwoty zadośćuczynienia i odszkodowania miał na uwadze fakt iż przed wytoczenie powództwa, pozwany wypłacił powodom zadośćuczynienie w kwotach po 40 000 zł, a żonie zmarłego ponadto również kwotę 6 500 zł tytułem zadośćuczynienia za doznane przez nią obrażenia w związku z wypadkiem, a także kwotę 28 118,50 zł tytułem odszkodowania za pogorszenie jej sytuacji życiowej oraz kosztów opieki, kosztów przejazdu i pogrzebu.
Źródło: Wyrok Sądu Apelacyjnego w Łodzi z 4 lutego 2015 r., sygn. akt. I ACa 1091/14
Zobacz inne wyjaśnienia (pytania i odpowiedzi).